Normy certyfikacyjne, które muszą spełniać chińskie pale ładujące w przypadku eksportu do Europy

Normy certyfikacyjne, które muszą spełniać chińskie pale ładujące w przypadku eksportu do Europy

W porównaniu z Chinami, rozwój infrastruktury ładowania w Europie i Stanach Zjednoczonych pozostaje w tyle. Dane giełdowe wskazują, że pod koniec 2022 roku w Chinach stosunek publicznych punktów ładowania do liczby pojazdów wyniósł 7,3, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych i Europie odpowiednio 23,1 i 12,7. Stanowi to znaczną różnicę w stosunku do docelowego wskaźnika 1:1.

Prognozy oparte na wzroście sprzedaży pojazdów z nowymi źródłami energii, wskaźnikach penetracji rynku oraz rocznym spadku wskaźnika liczby pojazdów do ładowarek do poziomu 1:1 wskazują, że w latach 2023–2030 skumulowany roczny wskaźnik wzrostu sprzedaży publicznych punktów ładowania w Chinach, Europie i Stanach Zjednoczonych wyniesie odpowiednio 34,2%, 13,0% i 44,2%. Wraz ze stałym wzrostem popytu na punkty ładowania na rynku europejskim, istnieją znaczące możliwości eksportowe dla infrastruktury ładowania.

Jako światowy lider w produkcji urządzeń do ładowania, chińscy producenci stacji ładowania rozpoczęli eksport do Europy. Dane firm maklerskich wskazują, że ponad 30 000 stacji ładowania – zarówno AC, jak i DC – zostało wyeksportowanych z Chin do Europy. To pokazuje, że chińskie produkty do ładowania zyskują uznanie na rynku europejskim i systematycznie zwiększają swój udział w rynku.

Jeśli planujesz wejście na europejski rynek infrastruktury ładowania, zgodność z europejskimi normami certyfikacji jest kluczowa. Poniżej znajdziesz normy certyfikacji, które warto znać, wraz z ich szczegółowymi informacjami i kosztami:

1. Certyfikacja CE:Obowiązkowy certyfikat bezpieczeństwa, mający zastosowanie do wszystkich urządzeń elektrycznych, obowiązuje w Unii Europejskiej. Norma obejmuje bezpieczeństwo elektryczne, kompatybilność elektromagnetyczną, dyrektywę niskonapięciową i inne aspekty. Koszty certyfikacji różnią się w zależności od rodzaju i złożoności produktu. Zazwyczaj opłaty za certyfikację CE obejmują koszty testów, opłaty za przegląd dokumentacji oraz opłaty za usługi jednostki certyfikującej. Opłaty za testy są zazwyczaj ustalane na podstawie rzeczywistych testów produktu, natomiast opłaty za przegląd dokumentacji są naliczane na podstawie analizy dokumentacji produktu i dokumentacji technicznej. Opłaty za usługi jednostki certyfikującej różnią się w zależności od organizacji i zazwyczaj wynoszą od 30 000 do 50 000 GBP, a czas przetwarzania wynosi około 2-3 miesięcy (z wyłączeniem okresów naprawczych).

2. Certyfikacja RoHS:Obowiązkowy certyfikat środowiskowy, obowiązujący w UE, dotyczy wszystkich produktów elektrycznych i elektronicznych. Norma ta ogranicza zawartość substancji niebezpiecznych w produktach, takich jak ołów, rtęć, kadm i chrom sześciowartościowy. Koszty certyfikacji różnią się również w zależności od rodzaju i złożoności produktu. Opłaty za certyfikację RoHS zazwyczaj obejmują analizę materiałów, badania laboratoryjne i przegląd dokumentacji. Opłaty za analizę materiałów określają zawartość materiałów w produkcie, natomiast opłaty za badania laboratoryjne oceniają poziom substancji zabronionych. Opłaty za przegląd dokumentacji są ustalane na podstawie analizy dokumentacji produktu i dokumentacji technicznej i zazwyczaj wynoszą od 50 000 do 200 000 jenów, a czas przetwarzania wynosi około 2-3 tygodni (z wyłączeniem okresów naprawczych).

3. Certyfikacja TUV:Certyfikat, wydany przez niemiecką organizację TUV Rheinland, jest powszechnie akceptowany na rynkach europejskich. Norma ta obejmuje bezpieczeństwo produktów, niezawodność, efektywność środowiskową i inne aspekty. Koszty certyfikacji różnią się w zależności od jednostki certyfikującej i normy, a roczna opłata za odnowienie wynosi zazwyczaj 20 000 jenów.

4. Certyfikacja EN:Należy pamiętać, że EN nie jest certyfikatem, lecz rozporządzeniem; EN reprezentuje normy. Dopiero po pozytywnym przejściu testów EN można umieścić znak CE, co umożliwia eksport do UE. EN ustanawia normy produktowe, a różne produkty odpowiadają różnym normom EN. Pozytywne przejście testów dla konkretnej normy EN oznacza również zgodność z wymogami certyfikacji CE, dlatego jest czasami nazywane certyfikacją EN. Norma ta, mająca zastosowanie do wszystkich urządzeń elektrycznych, stanowi europejską normę certyfikacji bezpieczeństwa elektrycznego. Norma ta obejmuje bezpieczeństwo elektryczne, kompatybilność elektromagnetyczną, dyrektywę niskonapięciową i inne aspekty. Koszty certyfikacji różnią się w zależności od jednostki certyfikującej i konkretnego projektu. Zazwyczaj koszty certyfikacji EN obejmują opłaty za szkolenia, testy i opłaty certyfikacyjne, wahając się od 2000 do 5000 funtów.

Ze względu na różne czynniki, aby uzyskać dokładne informacje dotyczące kosztów certyfikacji CE, certyfikacji RoHS, certyfikacji TÜV i certyfikacji EN, zaleca się kontakt z właściwą jednostką certyfikującą lub konsultację z profesjonalną agencją certyfikującą.