استاندارد شارژ تسلا در NACS، ائتلاف CCS

انجمن پشتیبان استاندارد شارژ خودروهای برقی CCS، پاسخی به همکاری تسلا و فورد در مورد استاندارد شارژ NACS منتشر کرده است.

آنها از این موضوع ناراضی هستند، اما اشتباهشان اینجاست.

ماه گذشته، فورد اعلام کرد که NACS، رابط شارژ تسلا که سال گذشته به صورت متن‌باز توسعه داده بود تا آن را به استاندارد شارژ آمریکای شمالی تبدیل کند، در خودروهای الکتریکی آینده خود ادغام خواهد کرد.

این یک پیروزی بزرگ برای NACS بود.

کانکتور تسلا به دلیل طراحی بهترش نسبت به CCS، به طور گسترده شناخته شده است.

NACS به لطف حجم عظیم خودروهای برقی که این خودروساز به بازار عرضه کرده، در حال حاضر در آمریکای شمالی محبوب‌تر از CCS است، اما گذشته از طراحی کارآمدتر، تنها نکته مثبت این کانکتور همین بود.

هر خودروساز دیگری CCS را پذیرفته بود.

پیوستن فورد به این طرح یک پیروزی بزرگ بود و ممکن است با پذیرش این استاندارد توسط خودروسازان بیشتر برای طراحی بهتر کانکتور و دسترسی آسان‌تر به شبکه سوپرشارژر تسلا، اثر دومینو مانندی ایجاد کند.

به نظر می‌رسد که CharIn در تلاش است تا اعضای خود را برای نپیوستن به NACS متقاعد کند، زیرا در پاسخ به همکاری فورد و تسلا تلاش کرد به همه یادآوری کند که این تنها «استاندارد جهانی» است:

در پاسخ به اعلام شرکت فورد موتور در ۲۵ می مبنی بر استفاده از شبکه اختصاصی استاندارد شارژ آمریکای شمالی (NACS) در مدل‌های ۲۰۲۵ خودروهای برقی فورد، طرح ابتکاری رابط شارژ (CharIN) و اعضای آن همچنان متعهد به ارائه یک تجربه شارژ یکپارچه و سازگار با استفاده از سیستم شارژ ترکیبی (CCS) به رانندگان خودروهای برقی هستند.

این سازمان ادعا کرد که استاندارد رقیب باعث ایجاد عدم قطعیت می‌شود:

صنعت جهانی خودروهای برقی نمی‌تواند با چندین سیستم شارژ رقیب رشد کند. CharIN از استانداردهای جهانی پشتیبانی می‌کند و الزامات را بر اساس نظرات اعضای بین‌المللی خود تعریف می‌کند. CCS استاندارد جهانی است و بنابراین بر قابلیت همکاری بین‌المللی تمرکز دارد و برخلاف NACS، برای پشتیبانی از بسیاری از موارد استفاده دیگر فراتر از شارژ سریع DC عمومی، در آینده اثبات شده است. اعلام زودهنگام و غیریکپارچه تغییرات، عدم اطمینان در صنعت ایجاد می‌کند و منجر به موانع سرمایه‌گذاری می‌شود.

CharIN استدلال می‌کند که NACS یک استاندارد واقعی نیست.

در یک اظهار نظر نسبتاً طعنه‌آمیز، این سازمان مخالفت خود را با آداپتور شارژ ابراز می‌کند زیرا «کار با» آنها دشوار است:

علاوه بر این، CharIN به دلایل متعددی از جمله تأثیر منفی بر نحوه‌ی کار با تجهیزات شارژ و در نتیجه تجربه‌ی کاربری، افزایش احتمال بروز خطا و تأثیرات بر ایمنی عملکردی، از توسعه و تأیید صلاحیت آداپتورها پشتیبانی نمی‌کند.

این واقعیت که کانکتور شارژ CCS بسیار بزرگ و حمل آن دشوار است، یکی از دلایل اصلی است که مردم را به سمت استفاده از NACS سوق می‌دهد.

چاراین همچنین این واقعیت را پنهان نمی‌کند که معتقد است بودجه عمومی برای ایستگاه‌های شارژ فقط باید به ایستگاه‌هایی با کانکتور CCS اختصاص یابد:

بودجه عمومی باید همچنان به سمت استانداردهای باز هدایت شود، که همیشه برای مصرف‌کننده بهتر است. بودجه زیرساخت‌های عمومی خودروهای برقی، مانند برنامه ملی زیرساخت خودروهای الکتریکی (NEVI)، باید همچنان فقط برای شارژرهای دارای استاندارد CCS طبق حداقل استانداردهای فدرال تأیید شود.

من همچنین از ادعای «استاندارد جهانی» بودن آن رنجیده خاطر می‌شوم. اول از همه، در مورد چین چطور؟ همچنین، اگر کانکتورهای CCS در اروپا و آمریکای شمالی یکسان نباشند، آیا واقعاً جهانی است؟

پروتکل یکسان است، اما برداشت من این است که پروتکل NACS با CCS نیز سازگار است.

حقیقت این است که CCS شانس خود را برای تبدیل شدن به استاندارد در آمریکای شمالی داشت، اما اپراتورهای شبکه شارژ در این منطقه تاکنون از نظر مقیاس، سهولت استفاده و قابلیت اطمینان نتوانسته‌اند با شبکه سوپرشارژر تسلا رقابت کنند.

این به تسلا قدرت مانور می‌دهد تا NACS را به استاندارد تبدیل کند، و به دلایل خوبی چون طراحی بهتری دارد. CCS و NACS باید در آمریکای شمالی ادغام شوند و CCS می‌تواند فرم فاکتور تسلا را اتخاذ کند.