Horfur á markaði í Indónesíu fyrir sölu og framleiðslu rafbíla

Indónesía keppir við lönd eins og Taíland og Indland um að þróa rafbílaiðnað sinn og veita raunhæfan valkost við Kína, fremsta framleiðanda rafbíla í heimi. Landið vonast til að aðgangur þess að hráefnum og iðnaðargetu muni gera því kleift að verða samkeppnishæfur grunnur fyrir framleiðendur rafbíla og byggja upp staðbundna framboðskeðju. Stuðningsstefnur eru í gildi til að hvetja til fjárfestinga í framleiðslu sem og staðbundinnar sölu rafbíla.

Horfur á innlendum markaði
Indónesía vinnur virkt að því að koma sér fyrir í rafknúnum ökutækjaiðnaðinum með það markmið að ná 2,5 milljón notendum rafknúinna ökutækja fyrir árið 2025.

Markaðsgögn benda þó til þess að breyting á neysluvenjum bíla muni taka tíma. Rafknúin ökutæki eru innan við eitt prósent af bílunum á vegum Indónesíu, samkvæmt frétt frá ágúst frá Reuters. Í fyrra skráði Indónesía aðeins 15.400 sölu á rafbílum og um 32.000 sölu á rafmagnsmótorhjólum. Jafnvel þótt þekktir leigubílafyrirtæki eins og Bluebird íhugi að kaupa rafbílaflota frá stórfyrirtækjum eins og kínverska bílarisanum BYD, þá mun það taka lengri tíma að spár indónesísku ríkisstjórnarinnar verði að veruleika.

Smám saman virðist þó vera að breytast í viðhorfum. Í vesturhluta Jakarta hefur bílasala, PT Prima Wahana Auto Mobil, tekið eftir vaxandi sölu á rafknúnum bílum sínum. Samkvæmt sölufulltrúa fyrirtækisins sem ræddi við China Daily í júní á þessu ári eru viðskiptavinir í Indónesíu að kaupa og nota Wuling Air rafknúna bílinn sem aukaökutæki, ásamt hefðbundnum ökutækjum sínum.

Þessi tegund ákvarðanatöku gæti tengst áhyggjum af nýjum innviðum fyrir hleðslu rafbíla og þjónustu eftir sölu, sem og drægni rafbíla, sem vísar til hleðslu rafhlöðunnar sem þarf til að komast á áfangastað. Í heildina geta kostnaður við rafbíla og áhyggjur af rafhlöðuorku hindrað upphaflega notkun þeirra.

Hins vegar nær metnaður Indónesíu lengra en að hvetja neytendur til að taka upp hreinar orkugjafar. Landið leitast einnig við að koma sér fyrir sem lykilmiðstöð í framboðskeðjunni fyrir rafknúin ökutæki. Indónesía er jú stærsti bílamarkaðurinn í Suðaustur-Asíu og er næststærsta framleiðslumiðstöðin á svæðinu, á eftir Taílandi.

Í næstu köflum skoðum við lykilþættina sem knýja þessa breytingu á rafknúnum ökutækjum og ræðum hvað gerir Indónesíu að kjörnum áfangastað fyrir erlendar fjárfestingar í þessum geira.

Stefna og stuðningsaðgerðir stjórnvalda
Ríkisstjórn Joko Widodo hefur fellt framleiðslu rafknúinna ökutækja inn í ASEAN_Indonesia_Master Plan Acceleration and Expansion of Indonesia Economic Development 2011-2025 og lýst þróun innviða fyrir rafknúin ökutæki í Narasi-RPJMN-2020-2024-versi-Bahasa-Inggris (Þjóðaráætlun til meðallangs tíma 2020-2024).

Samkvæmt áætluninni fyrir árin 2020-24 mun iðnvæðing landsins fyrst og fremst einbeita sér að tveimur lykilþáttum: (1) framleiðslu landbúnaðar-, efna- og málmvara í upphafi framleiðsluferla og (2) framleiðslu vara sem auka verðmæti og samkeppnishæfni. Þessar vörur ná yfir fjölbreytt úrval geira, þar á meðal rafknúin ökutæki. Framkvæmd áætlunarinnar verður studd með því að samræma stefnur í grunn-, framhalds- og þriðja geira.
Í ágúst á þessu ári tilkynnti Indónesía tveggja ára framlengingu fyrir bílaframleiðendur til að uppfylla skilyrði fyrir hvata fyrir rafbíla. Með nýlega innleiddu, mildari fjárfestingarreglunum geta bílaframleiðendur skuldbundið sig til að framleiða að lágmarki 40 prósent rafbíla í Indónesíu fyrir árið 2026 til að vera gjaldgengir fyrir hvata. Kínverska fyrirtækið Neta EV og japanska fyrirtækið Mitsubishi Motors hafa þegar gefið út verulegar fjárfestingarskuldbindingar. Á sama tíma kynnti PT Hyundai Motors Indonesia sinn fyrsta rafbíl sem framleiddur var innanlands í apríl 2022.

Indónesía hafði áður tilkynnt að hún hygðist lækka innflutningstolla úr 50 prósentum í núll fyrir framleiðendur rafbíla sem hygðust fjárfesta í landinu.

Árið 2019 kynnti indónesíska ríkisstjórnin fjölbreytt hvöt sem miðaði að framleiðendum rafknúinna ökutækja, flutningafyrirtækjum og neytendum. Þessi hvöt fól í sér lægri innflutningstolla á vélum og efni sem notuð eru í framleiðslu rafknúinna ökutækja og bauð upp á skattalækkun í allt að 10 ár fyrir rafknúin ökutæki sem fjárfestu að minnsta kosti 5 billjónir rúpía (jafngildir 346 milljónum Bandaríkjadala) í landinu.

Indónesíska ríkisstjórnin hefur einnig lækkað virðisaukaskatt á rafbíla verulega úr 11 prósentum í aðeins eitt prósent. Þessi aðgerð hefur leitt til umtalsverðrar lækkunar á upphafsverði hagkvæmasta Hyundai Ioniq 5, sem lækkaði úr rúmum 51.000 Bandaríkjadölum í undir 45.000 Bandaríkjadali. Þetta er enn úrvalsbíll fyrir meðal indónesískan bílaeiganda; ódýrasti bensínknúni bíllinn í Indónesíu, Daihatsu Ayla, byrjar á undir 9.000 Bandaríkjadölum.

Vaxtarhvata fyrir framleiðslu rafknúinna rafbíla
Helsta drifkrafturinn á bak við þrýstinginn til framleiðslu rafknúinna ökutækja er gnægð hráefna í Indónesíu.

Landið er leiðandi framleiðandi nikkels í heiminum, sem er lykilatriði í framleiðslu á litíum-jón rafhlöðum, sem eru algengasta valið í rafhlöðupakka fyrir rafknúin ökutæki. Nikkelforði Indónesíu nemur um það bil 22-24 prósentum af heildarmagni nikkels í heiminum. Þar að auki hefur landið aðgang að kóbalti, sem lengir líftíma rafknúinna rafhlöðu, og báxíti, sem notað er í álframleiðslu, sem er lykilatriði í framleiðslu rafknúinna ökutækja. Þessi greiði aðgangur að hráefnum getur hugsanlega dregið verulega úr framleiðslukostnaði.

Með tímanum gæti þróun framleiðslugetu Indónesíu fyrir rafknúin ökutæki styrkt svæðisbundna útflutningsgetu landsins, ef nágrannaríkin upplifa aukningu í eftirspurn eftir rafknúnum ökutækjum. Ríkisstjórnin stefnir að því að framleiða um 600.000 rafknúin ökutæki fyrir árið 2030.

Auk framleiðslu- og söluhvatna leitast Indónesía við að draga úr þörf sinni fyrir útflutning á hráefnum og færa sig yfir í útflutning á vörum með hærra virðisaukandi gildi. Reyndar bannaði Indónesía útflutning á nikkelmálmgrýti í janúar 2020 og byggði jafnframt upp getu sína til bræðslu á hráefnum, framleiðslu á rafhlöðum fyrir rafknúin ökutæki og framleiðslu þeirra.

Í nóvember 2022 undirrituðu Hyundai Motor Company (HMC) og PT Adaro Minerals Indonesia, Tbk (AMI) samkomulag sem miðar að því að tryggja stöðugt framboð á áli til að mæta vaxandi eftirspurn eftir bílaframleiðslu. Samstarfið miðar að því að skapa alhliða samstarfskerfi varðandi framleiðslu og framboð á áli sem AMI, í samvinnu við dótturfyrirtæki sitt, PT Kalimantan Aluminium Industry (KAI), mun auðvelda.

Eins og fram kemur í fréttatilkynningu frá fyrirtækinu hefur Hyundai Motor Company hafið starfsemi í framleiðsluaðstöðu í Indónesíu og tekur virkan þátt í samstarfi við Indónesíu á ýmsum sviðum, með það að markmiði að skapa framtíðar samlegðaráhrif innan bílaiðnaðarins. Þetta felur í sér að kanna fjárfestingar í samrekstri fyrir framleiðslu rafhlöðufrumna. Ennfremur er grænt ál frá Indónesíu, sem einkennist af notkun kolefnislítilrar vatnsaflsorkuframleiðslu, sem er umhverfisvæn orkugjafi, í samræmi við kolefnishlutlausa stefnu HMC. Þetta græna ál er gert ráð fyrir að mæti vaxandi eftirspurn bílaframleiðenda um allan heim.
Annað mikilvægt markmið Indónesíu eru sjálfbærnimarkmið. Rafknúin ökutæki stuðli að markmiðum Indónesíu um núlllosun. Indónesía hraðaði nýlega markmiðum sínum um losunarlækkun og stefnir nú að 32 prósenta minnkun (úr 29 prósentum) fyrir árið 2030. Fólks- og atvinnubílar standa undir 19,2 prósentum af heildarlosun frá ökutækjum og öflug breyting í átt að notkun rafknúinna ökutækja myndi draga verulega úr heildarlosun.

Námuvinnslustarfsemi er athyglisvert vantar á nýjasta lista Indónesíu yfir jákvæðar fjárfestingar, sem þýðir að hún er tæknilega séð opin fyrir 100 prósent erlenda eignarhald.

Hins vegar er mikilvægt fyrir erlenda fjárfesta að vera meðvitaðir um reglugerð nr. 23 frá 2020 og lög nr. 4 frá 2009 (með breytingum). Þessar reglugerðir kveða á um að námufyrirtæki í erlendri eigu verði að selja smám saman að lágmarki 51 prósent af hlutum sínum til indónesískra hluthafa innan fyrstu 10 ára frá því að framleiðsla hefst í atvinnuskyni.

Erlendar fjárfestingar í framboðskeðju rafknúinna ökutækja
Á undanförnum árum hefur Indónesía laðað að sér verulegar erlendar fjárfestingar í nikkeliðnaði sínum, aðallega í framleiðslu á rafmagnsrafhlöðum og þróun tengdrar framboðskeðju.

Meðal athyglisverðra hápunkta eru:

Mitsubishi Motors hefur úthlutað um það bil 375 milljónum Bandaríkjadala til að auka framleiðslu, þar á meðal á Minicab-MiEV rafmagnsbílnum, og áætlar að hefja framleiðslu á rafbílum í desember.
Neta, dótturfyrirtæki kínverska fyrirtækisins Hozon New Energy Automobile, hefur hafið pöntunarferli fyrir Neta V EV og er að undirbúa framleiðslu á staðnum árið 2024.
Tveir framleiðendur, Wuling Motors og Hyundai, hafa flutt hluta af framleiðslu sinni til Indónesíu til að eiga rétt á fullum ívilnunum. Bæði fyrirtækin reka verksmiðjur utan Jakarta og eru fremstu keppinautarnir á rafbílamarkaði landsins hvað varðar sölu.
Kínverskir fjárfestar taka þátt í tveimur stórum nikkelnámu- og bræðsluverkefnum á Sulawesi, eyju sem er þekkt fyrir miklar nikkelforða. Þessi verkefni tengjast skráðu aðilunum Indonesia Morowali Industrial Park og Virtue Dragon Nickel Industry.
Árið 2020 undirrituðu fjárfestingarráðuneyti Indónesíu og LG samkomulag að upphæð 9,8 milljarða Bandaríkjadala um fjárfestingu LG Energy Solution í allri framboðskeðju rafknúinna ökutækja.
Árið 2021 hófu LG Energy og Hyundai Motor Group þróun fyrstu rafhlöðuverksmiðju Indónesíu með fjárfestingu upp á 1,1 milljarð Bandaríkjadala, sem ætlað er að hafa 10 GWh afkastagetu.
Árið 2022 gerði fjárfestingarráðuneyti Indónesíu samkomulag við Foxconn, Gogoro Inc, IBC og Indika Energy, sem náði yfir framleiðslu rafhlöðu, rafknúinna ökutækja og tengda atvinnugreinar.
Indónesíska ríkisnámafyrirtækið Aneka Tambang hefur gert samstarf við kínverska námufyrirtækið CATL Group um framleiðslu rafknúinna ökutækja, endurvinnslu rafhlöðu og nikkelnámuvinnslu.
LG Energy er að byggja bræðsluofn að verðmæti 3,5 milljarða Bandaríkjadala í Mið-Jövu héraði með afkastagetu til að framleiða 150.000 tonn af nikkelsúlfati árlega.
Vale Indonesia og Zhejiang Huayou Cobalt hafa unnið með Ford Motor að því að koma á fót verksmiðju fyrir hýdroxíðútfellingar (MHP) í suðausturhluta Sulawesi héraðs, sem áætluð er að geti framleitt 120.000 tonna afkastagetu, ásamt annarri MHP verksmiðju með 60.000 tonna afkastagetu.