Perspektywy rynku indonezyjskiego w zakresie sprzedaży i produkcji pojazdów elektrycznych

Indonezja konkuruje z krajami takimi jak Tajlandia i Indie o rozwój przemysłu pojazdów elektrycznych i zapewnienie realnej alternatywy dla Chin, czołowego producenta pojazdów elektrycznych na świecie. Kraj ma nadzieję, że dostęp do surowców i mocy produkcyjnych pozwoli mu stać się konkurencyjną bazą dla producentów pojazdów elektrycznych i zbudować lokalny łańcuch dostaw. Wdrożono politykę wspierającą inwestycje w produkcję oraz lokalną sprzedaż pojazdów elektrycznych.

Perspektywy rynku krajowego
Indonezja aktywnie działa na rzecz zapewnienia sobie znaczącej pozycji w branży pojazdów elektrycznych (EV), stawiając sobie za cel osiągnięcie 2,5 miliona użytkowników pojazdów elektrycznych do 2025 roku.

Jednak dane rynkowe sugerują, że zmiana nawyków konsumentów w branży motoryzacyjnej zajmie trochę czasu. Według sierpniowego raportu agencji Reuters, pojazdy elektryczne stanowią mniej niż jeden procent samochodów na indonezyjskich drogach. W ubiegłym roku w Indonezji sprzedano zaledwie 15 400 samochodów elektrycznych i około 32 000 motocykli elektrycznych. Nawet gdy czołowi operatorzy taksówkarscy, tacy jak Bluebird, rozważają przejęcie flot pojazdów elektrycznych od dużych firm, takich jak chiński gigant motoryzacyjny BYD, prognozy indonezyjskiego rządu będą potrzebowały więcej czasu, aby się ziścić.

Wydaje się jednak, że następuje stopniowa zmiana nastawienia. W zachodniej Dżakarcie dealer samochodowy PT Prima Wahana Auto Mobil odnotował wzrostowy trend sprzedaży pojazdów elektrycznych. Według przedstawiciela handlowego firmy, który w czerwcu tego roku rozmawiał z China Daily, klienci w Indonezji kupują i użytkują Wuling Air EV jako pojazd dodatkowy, obok posiadanych pojazdów konwencjonalnych.

Ten rodzaj podejmowania decyzji może być związany z obawami dotyczącymi powstającej infrastruktury ładowania pojazdów elektrycznych i usług posprzedażowych, a także zasięgu pojazdów elektrycznych, który odnosi się do poziomu naładowania akumulatora potrzebnego do dotarcia do celu. Ogólnie rzecz biorąc, koszty pojazdów elektrycznych i obawy dotyczące mocy akumulatora mogą utrudniać początkową adopcję.

Ambicje Indonezji wykraczają jednak poza zachęcanie konsumentów do korzystania z pojazdów napędzanych czystą energią. Kraj ten dąży również do tego, by stać się kluczowym centrum w łańcuchu dostaw pojazdów elektrycznych. W końcu Indonezja jest największym rynkiem motoryzacyjnym w Azji Południowo-Wschodniej i drugim co do wielkości ośrodkiem produkcyjnym w regionie, po Tajlandii.

W kolejnych sekcjach przyjrzymy się kluczowym czynnikom wpływającym na tę zmianę w kierunku pojazdów elektrycznych i omówimy, co sprawia, że ​​Indonezja jest preferowanym miejscem dla zagranicznych inwestycji w tym segmencie.

Polityka rządowa i środki wsparcia
Rząd Joko Widodo włączył produkcję pojazdów elektrycznych do Planu generalnego ASEAN_Indonesia_Master, mającego na celu przyspieszenie i rozszerzenie rozwoju gospodarczego Indonezji na lata 2011–2025, i określił zarys rozwoju infrastruktury pojazdów elektrycznych w Krajowym planie średnioterminowym na lata 2020–2024 (Narasi-RPJMN-2020-2024).

Zgodnie z Planem na lata 2020–2024 industrializacja w kraju będzie koncentrować się przede wszystkim na dwóch kluczowych obszarach: (1) produkcji rolnej, chemicznej i metalowej w górnym biegu rzeki oraz (2) wytwarzaniu produktów podnoszących wartość i konkurencyjność. Produkty te obejmują szeroki zakres sektorów, w tym pojazdy elektryczne. Realizacja planu będzie wspierana przez ujednolicenie polityk w sektorach pierwotnym, wtórnym i trzeciorzędnym.
W sierpniu tego roku Indonezja ogłosiła dwuletnie przedłużenie dla producentów samochodów, aby mogli oni spełnić wymagania kwalifikacyjne dotyczące zachęt dla pojazdów elektrycznych. Dzięki nowo wprowadzonym, łagodniejszym przepisom inwestycyjnym, producenci samochodów mogą zobowiązać się do produkcji co najmniej 40% komponentów pojazdów elektrycznych w Indonezji do 2026 roku, aby kwalifikować się do ulg. Znaczące zobowiązania inwestycyjne podjęły już chińska marka Neta EV i japoński Mitsubishi Motors. Tymczasem PT Hyundai Motors Indonesia wprowadził na rynek swój pierwszy samochód elektryczny wyprodukowany w kraju w kwietniu 2022 roku.

Wcześniej Indonezja ogłosiła zamiar obniżenia ceł importowych z 50 procent do zera dla producentów pojazdów elektrycznych, którzy planują inwestycje w tym kraju.

W 2019 roku rząd Indonezji wprowadził szereg zachęt skierowanych do producentów pojazdów elektrycznych, firm transportowych i konsumentów. Zachęty te obejmowały obniżone cła importowe na maszyny i materiały wykorzystywane w produkcji pojazdów elektrycznych oraz ulgi podatkowe na okres maksymalnie 10 lat dla producentów pojazdów elektrycznych, którzy zainwestują w kraju co najmniej 5 bilionów rupii (równowartość 346 milionów dolarów amerykańskich).

Rząd Indonezji znacząco obniżył również podatek VAT od pojazdów elektrycznych z 11% do zaledwie jednego%. Ten krok spowodował znaczny spadek ceny wywoławczej najtańszego Hyundaia Ioniq 5, z ponad 51 000 USD do poniżej 45 000 USD. To wciąż klasa premium dla przeciętnego użytkownika samochodu w Indonezji; najtańszy samochód benzynowy w Indonezji, Daihatsu Ayla, kosztuje poniżej 9000 USD.

Motory wzrostu produkcji pojazdów elektrycznych
Głównym czynnikiem napędzającym rozwój produkcji pojazdów elektrycznych są bogate zasoby surowców krajowych Indonezji.

Indonezja jest wiodącym na świecie producentem niklu, kluczowego składnika w produkcji akumulatorów litowo-jonowych, które są dominującym wyborem w przypadku akumulatorów do pojazdów elektrycznych. Indonezyjskie zasoby niklu stanowią około 22-24% światowych zasobów. Ponadto kraj ten ma dostęp do kobaltu, który wydłuża żywotność akumulatorów do pojazdów elektrycznych, oraz boksytu, wykorzystywanego w produkcji aluminium, kluczowego elementu w produkcji pojazdów elektrycznych. Ten łatwy dostęp do surowców może potencjalnie znacznie obniżyć koszty produkcji.

Z czasem rozwój indonezyjskich możliwości produkcji pojazdów elektrycznych mógłby wzmocnić eksport tego regionu, gdyby gospodarki sąsiednie odnotowały gwałtowny wzrost popytu na pojazdy elektryczne. Rząd planuje wyprodukować około 600 000 pojazdów elektrycznych do 2030 roku.

Oprócz zachęt produkcyjnych i sprzedażowych, Indonezja dąży do zmniejszenia uzależnienia od eksportu surowców i przejścia na eksport towarów o wyższej wartości dodanej. W styczniu 2020 roku Indonezja zakazała eksportu rudy niklu, jednocześnie zwiększając swoje moce przerobowe w zakresie wytopu surowców oraz produkcji akumulatorów i pojazdów elektrycznych.

W listopadzie 2022 roku Hyundai Motor Company (HMC) i PT Adaro Minerals Indonesia, Tbk (AMI) podpisały porozumienie (MoU), którego celem jest zapewnienie stabilnych dostaw aluminium, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu w przemyśle motoryzacyjnym. Współpraca ma na celu stworzenie kompleksowego systemu współpracy obejmującego produkcję i dostawy aluminium, wspieranego przez AMI we współpracy z jej spółką zależną, PT Kalimantan Aluminium Industry (KAI).

Jak podano w komunikacie prasowym firmy, Hyundai Motor Company uruchomił zakład produkcyjny w Indonezji i aktywnie współpracuje z Indonezją w kilku obszarach, mając na uwadze przyszłe synergie w branży motoryzacyjnej. Obejmuje to analizę inwestycji w spółki joint venture w zakresie produkcji ogniw akumulatorowych. Ponadto, indonezyjskie zielone aluminium, charakteryzujące się wykorzystaniem niskoemisyjnej energii wodnej, przyjaznego dla środowiska źródła energii, wpisuje się w politykę neutralności węglowej HMC. Oczekuje się, że to zielone aluminium zaspokoi rosnący globalny popyt wśród producentów samochodów.
Kolejnym ważnym celem są cele Indonezji w zakresie zrównoważonego rozwoju. Strategia Indonezji dotycząca pojazdów elektrycznych przyczynia się do realizacji celów zerowej emisji netto. Indonezja niedawno przyspieszyła realizację swoich celów redukcji emisji, dążąc obecnie do 32% redukcji (w porównaniu z 29%) do 2030 roku. Samochody osobowe i użytkowe odpowiadają za 19,2% całkowitej emisji generowanej przez pojazdy drogowe, a zdecydowane przejście na adopcję i użytkowanie pojazdów elektrycznych znacznie zmniejszyłoby ogólną emisję.

Działalność górnicza wyraźnie nie znalazła się na najnowszej Liście Inwestycji Pozytywnych w Indonezji, co oznacza, że ​​technicznie rzecz biorąc jest otwarta na stuprocentowy udział kapitału zagranicznego.

Jednak inwestorzy zagraniczni powinni koniecznie zapoznać się z rozporządzeniem rządu nr 23 z 2020 r. oraz ustawą nr 4 z 2009 r. (z późniejszymi zmianami). Przepisy te stanowią, że zagraniczne spółki górnicze muszą stopniowo zbywać co najmniej 51% swoich akcji indonezyjskim udziałowcom w ciągu pierwszych 10 lat od rozpoczęcia komercyjnej produkcji.

Inwestycje zagraniczne w łańcuch dostaw pojazdów elektrycznych
W ciągu ostatnich kilku lat Indonezja przyciągnęła znaczne inwestycje zagraniczne do swojego przemysłu niklowego, skupiając się przede wszystkim na produkcji baterii elektrycznych i rozwoju powiązanego z tym łańcucha dostaw.

Do najważniejszych wydarzeń należą:

Mitsubishi Motors przeznaczyło około 375 milionów dolarów na rozszerzenie produkcji, obejmującej m.in. produkcję samochodu elektrycznego Minicab-MiEV. Produkcja pojazdów elektrycznych ma rozpocząć się w grudniu.
Neta, spółka zależna chińskiego Hozon New Energy Automobile, rozpoczęła proces przyjmowania zamówień na Neta V EV i przygotowuje się do lokalnej produkcji w 2024 roku.
Dwóch producentów, Wuling Motors i Hyundai, przeniosło część swojej działalności produkcyjnej do Indonezji, aby kwalifikować się do pełnych zachęt. Obie firmy posiadają fabryki poza Dżakartą i są liderami na rynku pojazdów elektrycznych w tym kraju pod względem sprzedaży.
Chińscy inwestorzy są zaangażowani w dwie duże inicjatywy związane z wydobyciem i wytopem niklu, zlokalizowane na Sulawesi, wyspie znanej z ogromnych rezerw tego metalu. Projekty te są powiązane z notowanymi na giełdzie spółkami Indonesia Morowali Industrial Park i Virtue Dragon Nickel Industry.
W 2020 roku indonezyjskie Ministerstwo Inwestycji i LG podpisały memorandum o wartości 9,8 mld USD, na mocy którego LG Energy Solution będzie inwestować w cały łańcuch dostaw pojazdów elektrycznych.
W 2021 roku LG Energy i Hyundai Motor Group rozpoczęły prace nad budową pierwszej w Indonezji fabryki ogniw akumulatorowych. Wartość inwestycji wyniosła 1,1 miliarda dolarów amerykańskich, a jej moc ma wynieść 10 GWh.
W 2022 roku indonezyjskie Ministerstwo Inwestycji zawarło porozumienie z Foxconn, Gogoro Inc, IBC i Indika Energy, obejmujące produkcję akumulatorów, e-mobilność i powiązane branże.
Indonezyjska państwowa spółka górnicza Aneka Tambang zawarła umowę z chińską Grupą CATL dotyczącą produkcji pojazdów elektrycznych, recyklingu akumulatorów i wydobycia niklu.
LG Energy buduje w prowincji Jawa Środkowa hutę o wartości 3,5 miliarda dolarów, która będzie w stanie produkować 150 000 ton siarczanu niklu rocznie.
Vale Indonesia i Zhejiang Huayou Cobalt nawiązały współpracę z Ford Motor w celu uruchomienia zakładu do osadzania wodorotlenku (MHP) w prowincji Południowo-Wschodnie Sulawesi, którego wydajność ma wynieść 120 000 ton, a także drugiego zakładu MHP o wydajności 60 000 ton.